Ο ναός δεν υπάρχει παρά μόνο το κωδωνοστάσιο. Ο ναός της αγίας Μαρίνας στη Λιθακιά υπήρχε ήδη τον 16ο αιώνα. Το 1743 ανήκε στην οικογένεια Φουρνογεράκη. Κατέρρευσε από τον σεισμό του 1953, ενώ σώζεται το κωδωνοστάσιό του. Ο ναός της αγίας Μαρίνας στη Λιθακιά υπήρχε ήδη από τον 16ο αιώνα. Σε σχετικό έγγραφο αναφέρεται πως ο ναός ανήκε στην ιδιοκτησία της οικογένειας Φουρνογεράκη το 1743. Δεν αναφέρονται άλλοι δικαιούχοι του ναού. Άγνωστο πότε ο ναός ανακαινίστηκε και χρησιμοποιήθηκαν τμήματα κομματιασμένων βυζαντινών εικόνων ως στηρίγματα σε σημεία του ναού. Ο ναός κατέρρευσε από τον σεισμό του 1953 και δεν ξανακτίστηκε. Το κωδωνοστάσιο ωστόσο σώθηκε. Οι εικόνες και τα κειμήλια του ναού που διασώθηκαν φυλάσσονται σε άλλους ναούς του χωριού.
Ο ναός ήταν μια μονόκλιτη βασιλική, όμως δεν σώθηκε μετά τον σεισμό του 1953. Σώζεται μόνο το απλού τύπου κωδωνοστάσιο. Στον κορμό του ανοίγεται τοξωτό άνοιγμα με ανάγλυφη κλείδα. Πάνω του διαμορφώνονται δυο τοξωτά ανοίγματα για τις καμπάνες. Η επίστεψη έχει μικρό ύψος και είναι τοξωτή με καμπύλες πλευρές και στα άκρα δυο κυβικά ανάγλυφα.
Από τον ναό της Αγίας Μαρίνας στη Λιθακιά σώθηκε η εικόνα της Αγίας, με την επιγραφή: 1670. χειρ Ιω. ιερέως Παιδιώτου. Μνήσθητι Κύριε του δούλου του Θεού Νικολάου Πλατυπόδη και Παναγιώτου, ευσεβών ορθοδόξων Χριστιανών Ακόμη σώθηκε η εικόνα του Αγ.Γεωργίου, του Αγ.Νικολάου και δυο θωράκια κατεστραμμένα με την Αποκαθήλωση και τον Ενταφιασμό. Από το Ιερό προέρχονται δυο ξυλόγλυπτοι Σταυροί, ενώ σώθηκαν τέλος και δυο βημόθυρα με τον Άγιο Βασίλειο και τον Άγιο Ιωάννη Χρυσόστομο.
Στη Λιθακιά λειτουργούσε παράλληλα με τον ναό της αγίας Μαρίνας, άλλος ένας ιδιωτικός ναός αφιερωμένος στην Παναγία Κουρβουλιώτισσα και οι ενοριακοί της Παναγίας φανερωμένης και του Ιωάννη Προδρόμου
Πηγές
- http://plykogiannis.blogspot.com/2010/01/2010.html
- Λ.Ζώης, Ιστορία της Ζακύνθου, Αθήνα 1955
- Ντ.Κονόμος, Εκκλησίες και μοναστήρια στη Ζάκυνθο, Αθήνα 1967
- Δ.Ζήβας, Η Αρχιτεκτονική της Ζακύνθου από τον ΙΣΤ ́ μέχρι τον ΙΘ ́ αιώνα, Αθήνα 1970
- Ντ.Κονόμος, Ζάκυνθος (Πεντακόσια χρόνια 1478 – 1978), Τόμος Δεύτερος. Ύπαιθρος Χώρα, Αθήνα 1979