Χερσόνησος Βασιλικού

0
(0)

ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΘΕΣΗ

Είναι η χερσόνησος η οποία καταλήγει στο ακρωτήριο Γέρακας. Ανατολικά «βλέπει» προς την Πελοπόννησο και δυτικά σχηματίζει τον Κόλπο του Λαγανά. Εδώ βρίσκονται οι σημαντικότερες παραλίες ωοτοκίας της   Caretta caretta (Γέρακας, Δάφνη, Σεκάνια).

ΓΕΝΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

 Η χερσόνησος του Βασιλικού, μια πανέμορφη και χιλιοτραγουδισμένη περιοχή, διαθέτει πλούσια βιοποικιλότητα και ταυτόχρονα πανέμορφες παραλίες. Καταπράσινη περιοχή με πεύκα, κυπαρίσσια, ελαιώνες, σχίνους, μυρτιές και φρύγανα. Καταλήγει στο Γέρακα . το μοτιότερο άκρο της Ζακύνθου.

Συγκεκριμένα στο Βασιλικό κυριαρχούν τα φρύγανα, ενώ η τυπική μακκία παρατηρείται σε μικρές νησίδες αποτελούμενη κυρίως από πουρνάρι (Quercus coccifera),  αριά (Quercus ilex), σχίνος (Pistacia lentiscus), Κορονίλα (Coronilla valentin), Σπάρτο (Spartium junceum), Βάτος (Rubus ulmifolius) και άλλα. Σημαντική είναι και η παρουσία της Χαλεπίου Πεύκης (Pinus halepensis) και των Κυπαρισσιών (Cupressus). Σημαντική οικολογικά (λόγω της σπανιότητας) είναι και η παρουσία ατόμων χνοώδους δρυός (Quercus pubescens).

 Στο εσωτερικό τμήμα του κόλπου, σημαντικές περιοχές για την ωοτοκία της Caretta caretta είναι  ο Γέρακας, Σεκάνια και η Δάφνη. Τα Σεκάνια αποτελούν ζώνη απόλυτης προστασίας του Εθνικού Θαλασσίου Πάρκου και δεν επιτρέπεται η πρόσβαση παρά μόνο για επιστημονικούς λόγους και μετά από ειδική άδεια από το Φορέα Διαχείρισης του Πάρκου. Το χερσαίο τμήμα των δύο περιοχών παρουσιάζει τη μορφή υποβαθμισμένου μεσογειακού οικοσυστήματος, λόγω των πυρκαγιών. Στα Σεκάνια η φυσική αποκατάσταση είναι πλέον εμφανής (συναντώνται τα είδη μυρτιά, χαρουπιά, σχίνος, κουμαριά, φιλλύκι, ασπάλαθος), ενώ στη Δάφνη κυριαρχούν κυρίως τα φρύγανα.

Στην περιοχή αυτή βρίσκεται και το μουσείο του πάρκου, όπου ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να ενημερωθεί από τους αρμόδιους σχετικά με τη βιολογία της θαλάσσιας χελώνας και γενικά για το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο.

Από τη θέση του Μουσείου η θέα είναι πανέμορφη, αρμονική σύνθεση του αγροτικού και δασικού τοπίου, των ανθρώπινων αγροτικών δραστηριοτήτων και της προστασίας του φυσικού πλούτου.    

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η παρόχθια βλάστηση στην περιοχή, παρότι είναι υποβαθμισμένη λόγω των ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Οι φυσικοί χείμαρροι και τα ρυάκια συνέβαλαν στη φυσική εγκατάσταση υγρόφιλης βλάστησης. Σήμερα εντοπίζονται «νησίδες» από φτελιές (Ulmus campestris), λεύκες (Populus sp.), καλάμια (fragmites australis) και διάφορα υγρόφιλα είδη.

Συγγραφέας: Μαρτίνης Α.

Πόσο χρήσιμο βρήκατε αυτό το άρθρο?

Πατήστε σε ένα αστέρι για να αξιολογήσετε!

Μέση βαθμολογία 0 / 5. Πλήθος Αξιολογήσεων: 0

Δεν υπάρχουν αξιολογήσεις. Γίνετε ο πρώτος που θα αξιολογήσει!

Λυπούμαστε που αυτό το άρθρο δε σας φάνηκε αρκετά χρήσιμο!

Ας βελτιώσουμε αυτό το άρθρο!

Πείτε μας πώς θα μπορούσαμε να βελτιώσουμε το άρθρο:

Αφήστε μια απάντηση