Δεν υπάρχουν πληροφορίες για την ιστορία του ναού. Από επιγραφή με την χρονολογία 1685 εικάζεται πως ο ναός είχε ήδη ιδρυθεί μέσα στον 17ο αιώνα. Το κωδωνοστάσιο φέρει την 1778 ως χρονολογία κατασκευής του.
Δεν υπάρχουν πληροφορίες για την ιστορία του ναού Κοίμησης της Θεοτόκου ή της Παναγίας Μπελουσιώτισσας. Από την επιγραφή μιας εικόνας, η οποία αναφέρει την χρονολογία 1685 ίσως θα μπορούσε να υποτεθεί πως ο ναός είχε ήδη ιδρυθεί, καθώς δεν υπάρχουν ενδείξεις πως μεταφέρθηκε από άλλο ναό. Ο σεισμός του 1953 κατέστρεψε τον ναό, όχι όμως και το κωδωνοστάσιο. Σύντομα ο ναός ξανακτίστηκε και λειτουργεί ως ενοριακός.
Μονόκλιτη βασιλική με την κύρια είσοδο στην βόρεια πλευρά ανάμεσα σε δυο μεγάλα παράθυρα και δυο μικρότερα. Στα δυτικά υπάρχει επίσης μια επιμελημένη είσοδος με ένα μικρό προστώο. Στο εσωτερικό υπάρχει επιμελημένος γυναικωνίτης. Το κωδωνοστάσιο είναι πυργοειδές. Στην βάση του με σχήμα πυραμίδας ανοίγεται καμαροσκέπαστη είσοδος που οδηγεί από τον εξωτερικό δρόμο στην αυλή του ναού. Η πρόσοψή της διαμορφώνεται από πελεκητό λίθο με ιδιαίτερη επιμέλεια για την κλείδα του τόξου και τους γειτονικούς θολίτες. Ο κορμός διαρθρώνεται σε τέσσερις ορόφους. Στον πρώτο υπάρχει ένα διαμπερές τοξωτό άνοιγμα, ενώ στους υπόλοιπους ορόφους υπάρχουν μικρά ανοίγματα. Η επίστεψή του καταστράφηκε από τον σεισμό. Φέρει την επιγραφή οικοδόμησης 1778.
Στο Ιερό του ναού υπάρχει μια τοιχογραφία του Χριστού με την επιγραφή: …1790 χείρ αποστόλου κριεζία Στο εσωτερικό του ναού δεσπόζει το επίχρυσο ξυλόγλυπτο τέμπλο ηπειρωτικής τέχνης με τις δεσποτικές εικόνες. Στα βημόθυρα εικονίζονται οι Άγγελοι και στην Ωραία Πύλη ο Ελκόμενος. Σώζονται οι δεσποτικές εικόνες της Κοίμησης της Θεοτόκου με την επιγραφή: χειρ Δημητρίου Νομικού της Θεοτόκου στον τύπο της Οδηγήτριας, του Χριστού ως Μέγα Αρχιερέα με την επιγραφή: χειρ Δημητρίου Νομικού 1685 και η εικόνα του Ιωάννη Προδρόμου, επίσης με την επιγραφή: χειρ Δημητρίου Νομικού
Κινητά ευρήματα – Είδη μικροτεχνίας: Στο ιερό σώζονται η εικόνα της Θεοτόκου Οδηγήτριας με την επιγραφή στο άνω τμήμα: Αναφωνήτρια η εικόνα της Θεοτόκου Δεομένης με ξυλόγλυπτο πλαίσιο, του Δωδεκαόρτου και της Κοίμησης της Θεοτόκου. Αξιομνημόνευτο είναι το θώρακιο της Αγίας Τράπεζας που εικονίζει την Θυσία του Αβραάμ. Ακόμη στους θησαυρούς του ναού συγκαταλέγονται δυο μπαρόκ ξυλόγλυπτα κηροπήγια, ένα αργυρό κάλυμμα Ευαγγελίου, ένα αργυρό Άγιο Δισκοπότηρο και ένας αργυρός δίσκος με ομφαλό την παράσταση της Θεοτόκου με τον Χριστό και την χρονολογία 1815.
Πηγές –Βιβλιογραφία- Ιστότοποι
- Λ.Ζώης, Ιστορία της Ζακύνθου, Αθήνα 1955
- Ντ.Κονόμος, Εκκλησίες και μοναστήρια στη Ζάκυνθο, Αθήνα 1967
- Δ.Ζήβας, Η Αρχιτεκτονική της Ζακύνθου από τον ΙΣΤ ́ μέχρι τον ΙΘ ́ αιώνα, Αθήνα 1970
- Ντ.Κονόμος, Ζάκυνθος (Πεντακόσια χρόνια 1478 – 1978), Τόμος Δεύτερος. Ύπαιθρος Χώρα, Αθήνα 1979
- Ντ.Οικονόμου, Ζάκυνθος. Πεντακόσια χρόνια (1478 – 1978). Τέχνης Οδύσσεια, τ.5, τεύχ.Α ́. Θρησκευτική Τέχνη. Ζωγραφική, Αθήνα 1988
- Ντ.Κονόμος, Ζάκυνθος.Πεντακόσια χρόνια (1478 – 1978). Τέχνης Οδύσσεια, τ.5, τεύχ.Β ́, Θρησκευτική τέχνη. Αρχιτεκτονική-Ξυλογλυπτική